آرش نیکش - اوار

---

متن :

لعنت به این دودو ، لعنت به این آتیش

لعنت به سقفی که ، میریزه رو قالی

.

لعنت به این آوار ، لعنت به این دنیا

لعنت به وقتی که ، تو زیر آواری

.

دیگه نمی تابه ، خورشید به این عالم

فردا چه شرمنده ست وقتی که تو خوابی

.

هی زجه میزنم ، از درد این دوری

موندی زیر آوار ، مثل یه زندونی

.

راه نجات ما ، راه نجات توست

راهی نمونده پس وقتی که نیست ناجی

.

آژیر سرخ شهر ، زوزه کشیده باز

دنبال فریادت ، وقتی که میمیری

.

یک قاب عکس زشت ، از صورت من با

این شعله های زرد ، لعنت به این سلفی

.

باور نمی کردم ، این ماه تلخ دی

با مرگ قهرمان ، بشه تراژدی

.

دیگه نمی تابه ، خورشید به این عالم

فردا چه شرمنده ست وقتی که تو خوابی

.

هی زجه میزنم ، از درد این دوری

موندی زیر آوار ، مثل یه زندونی

.

راه نجات ما ، راه نجات توست

راهی نمونده پس وقتی که نیست ناجی

.

آژیر سرخ شهر ، زوزه کشیده باز

دنبال فریادت ، وقتی که میمیری

---